9/9/18

Viva Bolsonaro







Η χώρα των 200 εκατομμυρίων ανθρώπων που λέγεται Βραζιλία είναι ένα ακόμη παράδειγμα μιας κοινωνίας που η αριστερά έχει τραβήξει στο χείλος του εμφυλίου. Η συμπτωματολογία είναι ακριβώς η ίδια. Τα πανίσχυρα ΜΜΕ που εκπέμπουν μαζικά αριστερό λιμπεραλισμό, ο ακαδημαϊκός κόσμος που απουσιάζει όταν δεν συναινεί, η συντεχνία της διασκέδασης ερμητικά κλειστή σε όποιον δεν συμπαρατάσσεται με το αδερφάτο, ο φιλελέφτ πολιτικός κόσμος που γελοιοποιεί τους θεσμούς και πλιατσικολογεί τον κρατικό πλούτο, ατιμώρητος, επί ολόκληρες δεκαετίες. Θυμάμαι εκεί πίσω στη 10ετία του '90 διάφορους ελλαδίτες αναρχοαριστερούς να ξεσκίζονται να μας πείσουν ότι η επανάσταση θα γεννιόταν στις βραζιλιάνικες φαβέλες. 25 χρόνια μετά οι φαβέλες γεννούν μονάχα ναρκεμπόριο και χαμένες ζωές ενώ οι ζάμπλουτοι αριστεροί βαρώνοι της 'ενημέρωσης' εξαπολύουν χρυσαυγιάδες κατά του πατριώτη υποψηφίου Τζαΐρ Μπολσονάρο, οπλίζοντας τα χέρια αριστερών δολοφόνων που ξαμολούνται για να τον βγάλουν από τη μέση. Και σχεδόν το πετυχαίνουν. Βλέπετε, ο Μπολσονάρο είναι γραφικός θιασώτης ενός κόσμου όπου οι πολιτικοί ακόμη περιόδευαν εν μέση οδώ στα χέρια των οπαδών τους φορώντας μπλουζάκια. Ήθη που έχουν προ πολλού αμαυρωθεί ως 'λαϊκισμός' από τους ηγεμόνες που ζουν και κινούνται πίσω από δεκάδες αστυνομικούς και σωματοφύλακες ενώ δεν βγάζουν το αλεξίσφαιρο γιλέκο ούτε στην τουαλέτα. Ο αντίστοιχος αριστερός ηγεμόνας της Βραζιλίας ονόματι Λούλα ντα Σίλβα, πάτρωνας τρομοκρατών και βυθισμένος στη διαπλοκή και τα σκάνδαλα, καταδικάστηκε πέρυσι από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος το οποίο ξόδεψε για να επεκτείνει την παραλιακή του έπαυλη. Κι όμως η κοινωνική ηγεμονία της αριστεράς είναι τόσο ισχυρή στη Βραζιλία που ο προδότης αυτός χαίρει ακόμη της λαϊκής υποστήριξης και θα συμμετείχε κανονικά στις εκλογές του Οκτωβρίου ως φαβορί, αν δεν τον έκοβε το εκλογικό δικαστήριο. Από την άλλη, ο Μπολσονάρο ακόμη κι αν εκλεγεί θα φέρει πλέον το τραύμα της μήκους 15 εκατοστών λάμας στην κοιλιακή του χώρα κι αυτό σε συνδυασμό με την ηλικία του κάνει αμφίβολο το κατά πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας κοινωνικά ετοιμόρροπης Βραζιλίας.


Όπως και να 'χει, το κίνημα της παραδοσιοκρατίας κερδίζει στο πρόσωπο του Μπολσονάρο την εμφάνιση και εδραίωσή του σε μια ακόμη μεγάλη χώρα. Σύντομα όλοι οι μαχαιροβγάλτες του κόσμου δεν θα αρκούν για να γίνει η βρώμικη δουλειά της αριστεράς.




0 σχολια:

Δημοσίευση σχολίου