Ο Θρύλος του Ευαγόρα

"Είμαι ο ποταμός που κυλάει έξω από αυτά τα τείχη, διασχίζοντας τους αγρούς

Φέρω μαζί μου ελπίδες και όνειρα, που πνίγονται στα ρυάκια και χύνονται στη θάλασσα

Η θέληση για ελευθερία έχει πεθάνει εντός μου"

Το συγκρότημα από την Κύπρο αναφέρεται στον Πεδιαίο, τον μεγαλύτεριο ποταμό της νήσου που πηγάζει από τα ελεύθερα όρη του Τροόδους και εκβάλλει στον κατεχόμενο κόλπο της Αμμοχώστου δίπλα από την αρχαία Σαλαμίνα. Η ερμηνεία του Νικόλα του Λεπτού κλείνει με συγκλονιστικό τρόπο τον τελευταίο τους δίσκο που είναι αφιερωμένος στον Ευαγόρα τον Σαλαμίνιο.


Είθε οι ελπίδες και τα όνειρα του κυπριακού Ελληνισμού κάποτε να δικαιωθούν.

Κλεομένης

Εμένα να με συγχωρείς Κλεομένη μου, Δωδεκαθεϊστής είμαι από αυτούς που σε άλλες εποχές κάποιοι όπως εσύ μας κυνηγούσαν να μας σκοτώσουν, ξέρεις, ως ειδωλολάτρες. Όμως! Έτσι που σε βλέπω να μιλάς σχεδόν τρυφερά για τα τρύπια σου παπούτσια, για την υποτυπώδη σου ραφιέρα και την ξεχάρβαλη ξυλόσομπα, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι είσαι περισσότερα συνδεδεμένος ψυχικά με τα πράγματα αυτά από ότι κάποιος κανονικός άνθρωπος θα ήταν με τα δικά του μη-τρύπια παπούτσια, την ραφιέρα του και την ξυλόσομπά του. Δηλαδή μου φαίνεται, αγαπητέ μου Κλεομένη, ότι έχεις αυτά τα παπούτσια ειδικά επειδή είναι τρύπια και, αν δεν ήταν, τότε δεν θα τα είχες.

Η Ναυμαχία της Κνίδου

 

πεισθέντων γὰρ ταῦτα τῶν στρατηγῶν καὶ ναυτικοῦ συλλεγέντος Λακεδαιμόνιοι μὲν κατεναυμαχήθησαν καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπεστερήθησαν, οἱ δ᾽ Ἕλληνες ἠλευθερώθησαν, ἡ δὲ πόλις ἡμῶν τῆς τε παλαιᾶς δόξης μέρος τι πάλιν ἀνέλαβε καὶ τῶ συμμάχων ἡγεμὼν κατέστη. καὶ ταῦτ᾽ ἐπράχθη Κόνωνος μὲν στρατηγοῦντος, Εὐαγόρου δὲ τοῦτό τε παρασχόντος καὶ τῆς δυνάμεως τὴν πλείστην παρασκευάσαντος.