Εθνική στροφή

Η μητέρα έδειχνε παράταιρη και ξένη μέσα στη διαδήλωση των νεολαίων, μια φιγούρα μόλις αναγνωρίσιμη ανάμεσα στο πλήθος που χοροπηδούσε, φώναζε συνθήματα και κρατούσε πανό με μεγάλα γράμματα και έντονα χρώματα. Στεκόταν εκεί σιωπηλή, μόνη ανάμεσα σε πολλούς, κρατώντας σταθερά ένα μεγάλο χαρτόνι με το μήνυμά της προς τον κόσμο.

Όμως το μήνυμα δεν βρισκόταν στο χαρτόνι. Ήταν στη μορφή της. Στη μορφή ενός ανθρώπου που γεννά και μεγαλώνει ένα παιδί μέσα από τη μέριμνα και τη βάσανο, για να μάθει ότι το μέλλον δεν φέρνει ευτυχία και ανακούφιση. Και το μήνυμά της στο χαρτί δεν μπορούσε να διαβαστεί από όλους, όμως η μορφή της φανέρωνε όλα όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν.

Για αυτό την επόμενη φορά που θα ρωτήσουν "ποιο είναι το καλό του Έθνους;" εγώ να σταματήσω να φωνάζω συνθήματα, να αφήσω κάτω τα πανό και στη μητέρα να στραφώ, για να δω τι θα απαντήσω.