Μίλησε προσφάτως ο αρχηγός του Ελλαδικού κράτους περί οικονομίας όπως ένας πραγματικός λογιστάκος μπορεί να μιλήσει και περιέγραψε το μεγάλο του όραμα, που έχει να κάνει με το σε ποιους θα χρωστάνε οι όποιοι απόγονοί μας. Τελειώνοντας, θέλησε να διανθίσει τον λόγο του με ολίγη δημοκρατία... Είπε λοιπόν ότι,
"η δημοκρατία πάει μαζί με τρία πράγματα. Την αξιοπιστία, την υπευθυνότητα και την αξιοπρέπεια."
Κουταμάρες. Η αριστοκρατία θα ταίριαζε με τις έννοιες αυτές επίσης. Η κεφαλαιοκρατία, η κομματοκρατία, η αμερικανοκρατία ασφαλώς και θα επιθυμούσαν να είναι αξιόπιστες, υπεύθυνες και αξιοπρεπείς στα όσα θα τις αφορούσαν.
Φαίνεται ότι αυτοί που γράφουν τις ομιλίες του Σαμαρά δεν έχουν ακούσει ποτέ ότι η δημοκρατία πάει μαζί με την ισοπολιτεία, την ισονομία και την ισηγορία. Ότι δεν θα όφειλε κάποιος να ανήκει στους ολιγάρχες ώστε να εξουσιάσει. Ότι δεν γίνεται να έχει ασυλία από τους νόμους που τιμωρούν άλλους. Ότι δεν μπορεί να αποκλείει από το δημόσιο βήμα όποιους δεν γουστάρει. Αυτές είναι, βεβαίως, έννοιες υπερβολικά συγκεκριμένες και δεσμευτικές για τους ταγούς μιας κοινωνίας ευρισκόμενης σε αποσύνθεση. Για τους παθογόνους φορείς της αποσύνθεσης αυτής.
Τσιράκια, θεούσες και συγχωριανοί στον Άρειο Πάγο, καρτέλ εξουσίας και πολιτικής στη Βουλή, ένας μεγαλοαστός με ψυχή λογιστάκου ως αρχηγός του κράτους. Οι συνομιλίες του οποίου καταγράφονται εν γνώσει του, όμως συνεχίζει να μιλά με όρους συμμορίτη της ποτοαπαγόρευσης -συνθηματικά και παρατσούκλια- καθώς χειραγωγεί θεσμούς από τους οποίους θα όφειλε να ελέγχεται. Έχοντας ασφαλή πεποίθηση ότι, από όποιον κι αν φακελώνεται, δεν θα αντιμετωπίσει καμμία επίπτωση σε τούτη εδώ τη ζωή. Και το ιδιωτεύον πόπολο από κάτω, πανέτοιμο να υποστεί αιώνες ολιγαρχικής τυραννίας, κοροϊδίας και ξεφτίλας, εις το όνομα της μισοάδειας τσέπης του.
"Αξιοπιστία", "υπευθυνότητα", "αξιοπρέπεια". Λέξεις τόσο κενές περιεχομένου όσο κενά είναι τα σαμάρεια οικονομικά των αγορών από κάθε έννοια αξίας. Όσο κενή είναι η πολιτική σκηνή ενός προτεκτοράτου από κάθε ιδέα δημοκρατίας.
Αναρτήσεις
2 σχολια:
Εδώ η απόδειξη της κατάλυσης του πολιτεύματος τιμωρείται από το συνταγματικό τόξο ως... προϊόν υποκλοπής!
Πότε δηλαδή η κατάλυση του πολιτεύματος θα ήταν καταγγέλσιμη;; "Ίσως όταν ο ίδιος ο Σαμαράς ανακοινώσει δημοσίως ότι καταλύει το πολίτευμα", μας λέει το συνταγματικό τόξο.
Όχι μόνο 'προϊόν υποκλοπής' αλλά και 'πρόκληση', 'τσαμπουκάς' (ζούγκλα), 'σόου' (tvxs), 'παραλήρημα και χυδαιότητες' (newsit).
Νομίζω μιλάμε για την πλήρη ραββινοποίηση της ελλαδικής πολιτικής, πλήν Χ.Α. και κάποιων μεμονωμένων εξαιρέσεων. Και μόνο από τη φιγούρα του Ψαρρά που πρωτοστατεί στις διώξεις από την πλευρά του παρακράτους, καταλαβαίνει κανείς για τι ραββίνους μιλάμε.
Δημοσίευση σχολίου