Lov'd land of light! from whose elysian shore
The dawning beams of thought and freedom pour;
Whose lucent soul, to earthwide splendour grown,
Deathless survives, and blazes in our own;
What voice remains, since all of thine are still,
To chant thy glories with becoming skill?
Greece! Who unmov'd can hear thy magic name
When wit and art thy parent pow'r proclaim;
When truth and beauty boast an Attic birth,
And Grecian graces glad th' applauding earth?
Naught may we read, but Greece illumes the way;
No chisell'd marble but affirms thy sway;
Bright Nature's self to lovelier heights can rise,
When view'd thro' Hellas' mythologic eyes;
Yet vain are praises, since we take from thee
All that we are, and all we hope to be!
Δημοσιεύθηκε στο United Amateur 18, νο.1 (Σεπτέμβριος 1918). Τον μεθεπόμενο μήνα ο συγγραφέας γράφει στη στήλη της κριτικής των αναγνωστών: "Το 'Ελλάς', δείγμα ενός μάλλον καταφανούς έμμετρου πετσοκόμματος από τον Χ. Φ. Λόβκραφτ, είναι ίσο σε μέτρο και σωστό γραμματικά, αλλά πέφτει εντελώς κάτω από τα επίπεδα της έμπνευσης που το αντικείμενό του θα μας έκανε να περιμένουμε."
0 σχολια:
Δημοσίευση σχολίου