Σοβαρό κράτος vs. επαρχία ραγιάδων

Εξήλθαμε του καλοκαιριού των λαθρομεταναστών και των κεφαλαιακών ελέγχων, όπου το μέχρι πρότινος ακροαριστερό bloc/μπουλούκ του Σύριζα ανέλαβε το επίχρυσο σκήπτρο του ευρωζήτουλα και του κοτζάμπαση, κραδαίνοντάς το πολύ πιο επιδέξια και αποτελεσματικά από ότι θα μπορούσαν ποτέ οι μεγαλοαστοί φιλελέδες της μασονοδεξιάς. Γεγονός κατά πολλούς ενδεικτικό του ότι, στο ελλαδιστάν, το σοσιαλιστικό κουτόχορτο ανέτρεφε από ανέκαθεν τα παχύτερα αμνοερίφια όπως επίσης ότι ο ραγιαδισμός φοριέται καλύτερα από την ακροαριστερά, παρά από την κεντροδεξιά. Σήμερα, με τη χώρα να έχει de jure ανακηρυχθεί σε νο1 ευρωκαπηλειό κυριολεκτικά για τον κάθε λαθροτυχοδιώκτη Ασίας και Αφρικής, και αφού προλάβαμε να δούμε μια απίθανη Μούμια του Μάη ως πολιτικό προϊστάμενο διαχείρισης του φαινομένου, ας συγκρίνουμε για μια ακόμη φορά δύο ολότελα άνισα μεγέθη: την επαρχία των ραγιάδων που βλέπουμε γύρω μας, με το κυρίαρχο και σοβαρό κράτος. Ελλάδα και Αγγλία.

Η πολυεθνική Αγγλία, κυβερνημένη από μακρά σειρά κοσμοπολιτών φιλελέδων (με τον Cameron να γίνεται προσφάτως γνωστός ως αντικείμενο χλεύης από Άγγλους και Αμερικάνους κυβερνητικούς αξιωματούχους) αποτελεί κυρίαρχο κράτος και συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Διότι ναι μεν εμφορείται από την αυτοκρατορική κοσμοαντίληψη που δεν αναγνωρίζει κανένα πραγματικό εθνικό χαρακτηριστικό (μοιραία οδηγώντας στη διεθνική της αφομοίωση), εφαρμόζει όμως μια μεταναστευτική πολιτική επενδεδυμένη με το κύρος σοβαρού κράτους. Με απλά λόγια: η Αγγλία χυλοποιείται με τους δικούς της κανόνες και δεν ανέχεται υποδείξεις και παρεμβάσεις από κανένα.

Ακόμη κι αν οι παρεμβάσεις αυτές αφορούν λίγες χιλιάδες λαθρομετανάστες που κατόρθωσαν να προσπελάσουν τις υποθαλάσσιες σήραγγες της Μάγχης. Το πολυεθνικό κράτος με τα 1650 λειτουργικά τζαμιά, μπαίνει σε κατάσταση συναγερμού και μόνο από την παρουσία των λαθρομεταναστών σε Γαλλικό έδαφος, και ενώ οι αιτήσεις ασύλου για το 12μηνο μέχρι τον Μάρτιο του '15 ανήλθαν σε 25.000 στο σύνολό τους (όσων κατάφεραν να περάσουν το Calais συμπεριλαμβανομένων). Τα μέτρα αντιμετώπισης της λαθρομεταναστευτικής αντικοινωνικότητας είναι άμεσα και εξαγγέλλονται από τον πρωθυπουργό:

• Οι σπιτονοικοκύρηδες που θα επιχειρήσουν να εκμισθώσουν ιδιοκτησία τους σε λαθρομετανάστες χαρακτηρίζονται στα κυβερνητικά έγγραφα 'unscrupulous'. Πλέον οι σπιτονοικοκύρηδες οφείλουν να ελέγχουν οι ίδιοι το κατά πόσο οι ενδιαφερόμενοι ενοικιαστές διαθέτουν τις απαραίτητες άδειες ώστε να βρίσκονται στην Αγγλική επικράτεια. Όσοι ειδοποιούνται από τα αρμόδια δημοτικά γραφεία ότι οι ενοικιαστές τους δεν διαθέτουν άδεια παραμονής, ή διαθέτουν μια ληγμένη, θα μπορούν να τους κάνουν έξωση με συνοπτικές διαδικασίες. Όσοι δεν θα ελέγχουν ή δεν θα προχωρούν σε έξωση, θα υποπίπτουν σε ποινικό αδίκημα που επισύρει μέχρι πενταετή φυλάκιση, αλλά και θα καταγράφονται σε μαύρη λίστα για στοχοποίηση των υπότροπων. Όλα τα παραπάνω επικροτούνται και από την βρετανική ένωση ιδιοκτητών.
• Οι εργοδότες που θα προσλαμβάνουν λαθρομετανάστες χαρακτηρίζονται 'rogues' από τον Άγγλο ομόβαθμο της... συζύγου Δρίτσα, James Brokenshire, ο οποίος δηλώνει στους Times τα ακόλουθα: 

"Οι απατεώνες εργοδότες που προσφέρουν εργασία σε παράνομους μετανάστες, αρνούνται την εργασία από Άγγλους πολίτες και νομίμους μετανάστες και συμβάλλουν στην πτώση των μισθών. Η εμπειρία μας, μας έχει δείξει ότι, εκείνοι οι εργοδότες που είναι έτοιμοι να παραβιάσουν τους εργασιακούς κανονισμούς, είναι επίσης έτοιμοι να παραβιάσουν κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας και να καταβάλλουν ανεπαρκείς εισφορές. Για αυτό τον λόγο, ή νέα μας προσέγγιση θα είναι το να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρη τη δύναμη του κρατικού μηχανισμού για να τους πλήξουμε από όλες τις πλευρές, αφαιρώντας το άδικο πλεονέκτημα που απολαμβάνουν όσοι απασχολούν παράνομους μετανάστες."

Ένας Έλληνας που ακούει σήμερα τους επίγονους της Βρετανικής αυτοκρατορίας να εκφράζονται κατ' αυτό τον τρόπο, δεν μπορεί παρά να θυμηθεί την δεκαετία του '90 όταν η υποδοχή των πρώτων λαθρομεταναστών ρυθμιζόταν υπό τις αυστηρότατες ντιρεκτίβες της αριστεράς και η παρουσία τους εδώ επιβαλλόταν με κάθε κόστος. Με τον τρόπο αυτό παγιώθηκαν όλα τα αντικοινωνικά παρελκόμενα, από τη λαθροαπασχόληση των εργολάβων της οικοδομής και των μικροαφεντικών του βενζινάδικου, μέχρι τη λαθροεκμίσθωση από τους σπιτονοικοκύρηδες της υποβάθμισης και της γκετοποίησης. Όποιος τότε τολμούσε να πει αυτά που λέει τώρα ο Brokenshire στοχοποιούταν ως 'ξενοφοβικός', 'φασίστας' και 'ρατσιστής' και κάθε δημόσια αντίδραση στη λαθρομετανάστευση αντιμετώπιζε τα τάγματα εφόδου του αριστερού παρακράτους ενόσω, στα τηλεπαράθυρα, ο Σημιτικός εκσυγχρονισμός διατράνωνε ότι οι λαθρομετανάστες θα βοηθούσαν την ελληνική οικονομία να απογειωθεί (δηλαδή, μαζί θα τα τρώγαμε).

Τα ποσοστά ανεργίας επί του ελληνικού εργατικού δυναμικού από το 1990 έως και το 2012 όπως
εμφανίζονται στη βάση του Ο.Ο.Σ.Α. Από το 7% του '90 ανεβαίνουμε σταθερά στο 11,9% του '99
(σε απόλυτους αριθμούς είναι 263.100 επιπλέον άνεργοι), όταν και μια σειρά 'προγραμμάτων'
μαζικής νομιμοποίησης λαθρομεταναστών που ξεκινούν την άνοιξη του '98 σταθεροποιούν τον
δείκτη. Με τη διαφορά ότι πλέον ο δείκτης αυτός δεν αναφέρεται σε Έλληνες εργαζόμενους...

Και ενώ οι ιμπεριαλιστικοί φιλελέδες της Αγγλίας νομοθετούν τη στοιχειώδη διαφύλαξη της κοινωνικής (και όχι εθνικής, αφού αυτή την έχουν αποβάλλει προ πολλού) συνοχής τους, οι 'φιλολαϊκοί' αριστεροί του ελλαδιστάν βγάζουν βόλτα τα μουστάκια τους έχοντες εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Έτσι, άλλος απίθανος αναπληρωτής υπουργός ονόματι Μπόλαρης βγαίνει και υποστηρίζει ότι ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για την "ανάπτυξη" που διαθέτει εδώ και αρκετά χρόνια η Ελλάδα -δίχως όμως να το εκμεταλλεύεται- είναι οι... τριακόσιες χιλιάδες "ξένοι εργάτες".

"Είναι περίπου 300.000 οι ξένοι εργάτες, ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων και αυτοί πρέπει να είναι ασφαλισμένοι. Και ο εργοδότης να μπορεί να δικαιολογεί στη φορολογική του δήλωση και τους μισθούς και τα ασφάλιστρα αυτών των ανθρώπων. Σήμερα δεν μπορεί να τα δικαιολογήσει και γίνεται διακίνηση όλων αυτών των χρημάτων από αβελτηρία της νομοθεσίας και του ελληνικού κράτους, μαύρα», τονίζει ο κ. Μπόλαρης και προσθέτει ότι αν ασφαλιστούν υποχρεωτικά «ο ΟΓΑ ξαναγίνεται ένα υγιές Ταμείο. Γιατί όσοι δουλεύουν είναι ασφαλισμένοι -που πρέπει να είναι- έτσι λύνουμε ένα μεγάλο ζήτημα που είναι το συνταξιοδοτικό. Και αν λυθεί αυτό, λύνονται και τα ζητήματα που αφορούν την ασφάλιση των αγροτών."

Προσέξτε τον παράλογο και βαθιά αντεθνικό γραφειοκρατισμό του αριστερού: αν το κράτος του Μπόλαρη κατάφερνε να εισπράξει εισφορές από τα λαθροαφεντικά (που είναι τέτοιοι ώστε να αποφεύγουν τις εισφορές) και φόρους από τους λαθρομετανάστες (που είναι τέτοιοι ώστε να αποφεύγουν τους φόρους), εφόσον δηλαδή λαθρεργοδότες και λαθρομετανάστες μεταμορφώνονταν στα αντίθετά τους από ένα κράτος που δεν δύναται, όχι να κρατήσει μακριά τον έναν από τον άλλο, αλλά ούτε καν να τους τιμωρήσει ως τέτοιους, τότε οι Έλληνες αγρότες (που συντηρούν το κράτος ώστε να υποστηρίζει τα συμφέροντά τους) θα μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν. Εν τω μεταξύ, στην πορεία του όλου εγχειρήματος και ανεξάρτητα από την όποια επιτυχία του, το ίδιο το κράτος θα έχει απεκδυθεί την εθνική του υπόσταση: οι αγρότες ίσως πάρουν τη σύνταξη αλλά θα χάσουν το εθνοκράτος τους, ξεμένοντας με μια γραφειοκρατία λογιστών και ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα κοινοτήτων και μειονοτήτων οι οποίες, φυσικά, θα ανταγωνίζονται για ζωτικό χώρο.

Κι αυτά αφορούν απλά τη θεωρία. Στην πράξη, οι φαεινές χρηματοδοτικές λύσεις των Μπολάρηδων αποδεικνύονται ψεύτικες επί μια εικοσαετία, από τότε που τα ίδια μουστάκια με άλλο όνομα προσπαθούσαν να μας πείσουν για τα ίδια πράγματα χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα. Τι κατάφεραν οι Μπολάρηδες της 10ετίας του '90 θεσμοθετώντας τις πρώτες νομιμοποιήσεις των λαθρομεταναστών, εκτός από το να σταθεροποιήσουν βραχυπρόθεσμα και εικονικά τους δείκτες της ανεργίας;

• Αναγνώρισαν νομικά λαθρομετανάστες, ανοίγοντάς τους το δρόμο προς την υπηκοότητα και την ιθαγένεια και δημιουργώντας 'εθνικές κοινότητες' εκεί που δεν υπήρχαν.
• Δικαίωσαν τις ανήθικες απολύσεις των 'ακριβών' Ελλήνων εργαζομένων, υπονομεύοντας τη λαϊκή εμπιστοσύνη στους θεσμούς και αποδομώντας κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής.
• Διεύρυναν τα ταξικά κενά, αφού οι λαθρεργοδότες πολλαπλασίασαν τον τζίρο τους, οι απολυμένοι φτωχοποιήθηκαν και ο ανταγωνισμός έριξε τα μεροκάματα για τους υπολοίπους.
• Έπληξαν κάθε έννοια δημοσίας τάξης και ασφάλειας αφού μέσω της παρατεταμένης, υποτίθεται ωφέλιμης λαθρομετανάστευσης, γενικεύτηκε η παραβατικότητα και ρίζωσε το σκληρό έγκλημα.

Εν κατακλείδι, υποσχόμενοι στον λαό την ίδια οικονομική "ανάπτυξη" κέρδισαν πολύτιμο χρόνο για τη κατασπατάληση των κρατικών πόρων από τους ιδίους: η οικονομία όχι μόνο δεν ωφελήθηκε αλλά ρουφήχτηκε στον κυκλώνα της ίδιας ακριβώς διαφθοράς που με το ένα χέρι έκλεβε το δημόσιο χρήμα και με το άλλο εισήγαγε και νομιμοποιούσε λαθρομετανάστες.

Και βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως αυτών των 300.000 λαθρομεταναστών ώστε ο ΟΓΑ να ξαναγίνει υγιής μέσω της απασχολήσεως Ελλήνων ανέργων, απόψεις που στο κομουνιστικό ελλαδιστάν απαγορεύονται δια κοινοβουλευτικού τόξου και παρακρατικού ροπάλου. Και θα συνεχίσουν να απαγορεύονται για όσο θα υπάρχουν άνεργοι, χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι που θα δηλώνουν αριστεροί.