Λαθρομετανάστης vs. Κοσμοπολίτης

Εμείς οι εθνικοί θεωρούμε τους απάτριδες κοσμοπολίτες, τους ελλαδίτες ειδικότερα, πολύ χειρότερους των λαθρομεταναστών. Αλλά και οι ίδιοι οι κοσμοπολίτες θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ κατώτερους των λαθρομεταναστών σε μια σειρά από βασικές συμπεριφορές. Παρακάτω σταχυολογούνται κάποια τέτοια παραδείγματα:


Ξένος vs. Ξενολάγνος
Ο Κοσμοπολίτης είναι απαραιτήτως ξενολάγνος. Δεν είναι ξένος, αλλά προσπαθεί να ξεπεράσει τις παραδοσιακές του αναφορές και, στο βαθμό που θα τις αντικαταστήσει με ξένες, να αποξενωθεί. Την ίδια στιγμή, ο Λαθρομετανάστης είναι καθ' όλα ξένος. Ο Κοσμοπολίτης θα δει στον Λαθρομετανάστη μια εικόνα από το μέλλον, όπου ξένοι θα κινούνται ανάμεσα σε ξένους. Μέχρι το μέλλον αυτό να γίνει πραγματικότητα, ο Κοσμοπολίτης θα νιώθει μειονεκτικά απέναντι στον Λαθρομετανάστη, ασχέτως αν ο δεύτερος δεν επιθυμεί να αποξενωθεί από τη δική του παράδοση..

Τολμηρός vs. Δειλός
Ο Λαθρομετανάστης είναι μεν τυχοδιώκτης, αλλά αποδέχεται την ταλαιπωρία του ξεβολέματος και αναλαμβάνει τους κινδύνους της μετάβασης και διαβίωσης σε μια ξένη χώρα. Ο Κοσμοπολίτης νιώθει κατώτερος του Λαθρομετανάστη επειδή αναγνωρίζει τη τόλμη του να ρισκάρεις, σε αντιπαραβολή με τη δειλία του να παίζεις εκ του ασφαλούς. Ο Κοσμοπολίτης ζηλεύει τον ξενιτεμό του Λαθρομετανάστη, καθώς στον ίδιο έλαχε ταξιδάκι για ψώνια στο Λονδίνο.

Αυτόνομος vs. Εξαρτημένος
Η αυτονόμηση του Λαθρομετανάστη απέναντι στην κοινωνία-ξενιστή θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, μιας και ο Λαθρομετανάστης δεν έχει σχεδόν καμμία κοινωνική απολαβή ώστε να προσφέρει αναλόγως. Αντιθέτως, ο Κοσμοπολίτης ανετράφει και ζει εντός των προστατευτικών πλαισίων και των ωφέλιμων θεσμών της κοινωνίας, απολαμβάνοντας αγαθά (ασφάλεια, δικαιοσύνη, εκπαίδευση, περίθαλψη, μεταφορές) και βασικές παροχές (ενέργεια, ύδρευση, αποχέτευση), αλλά επιδιώκοντας να είναι καθ' όλα αυτονομημένος απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Ο Κοσμοπολίτης δεν αναγνωρίζει ουδεμία δική του υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία, όμως διεκδικεί όλα τα προνόμια που απορρέουν από τον καθολικό συσχετισμό με το κοινωνικό σύνολο*. Από αυτό το φάσμα των ανέσεων ξεκινά άλλο ένα αίσθημα μειονεξίας του δευτέρου έναντι στον πρώτο. Όντας επιλεκτικά αντικοινωνικός, ο Κοσμοπολίτης αναγνωρίζει την αδυναμία του να απεξαρτηθεί από τις προσφορές της ευμάρειας και, στην αποστασιοποίηση του Λαθρομετανάστη εξ αυτών, αναγνωρίζει ψήγματα μιας αντικοινωνικής ουτοπίας. Στα μάτια του Κοσμοπολίτη, ο θέσει αντικοινωνικός Λαθρομετανάστης μετέχει στο αντικοινωνικό ιδανικό δίχως να χρωστά κανένα δάνειο ευμάρειας, ασχέτως αν η ευμάρεια αποτελεί το πιο ισχυρό του κίνητρο.

Επιθετικός vs. Ασυνείδητος
Ο Κοσμοπολίτης διαθέτει το επίπεδο διαβίωσης το οποίο ο Λαθρομετανάστης ονειρεύεται να αποκτήσει, άρα, η συνθήκη που θέλει τον Λαθρομετανάστη να καταφεύγει στον τυχοδιωκτισμό λόγω ελλείψεως του επιπέδου αυτού, τον κάνει σχετικά δικαιολογήσιμο. Αντιθέτως, η εκ των έσω διάδοση του τυχοδιωκτισμού από ανθρώπους που αποτελούν παραδείγματα ευμάρειας, είναι εγγύηση κοινωνικής αποσάθρωσης. Επιπλέον, ο Λαθρομετανάστης δεν τρέφει καμμία αυταπάτη όταν ξενιτεύεται για να κυνηγήσει και να αρπάξει μια ξαπλώστρα στον καπιταλιστικό ήλιο, γνωρίζοντας ότι υπάρχει και η πιθανότητα να βρει το χαμό του. Αυτή η ευκαιρία ζωής για τον Λαθρομετανάστη μπορεί να αποτελεί την αντίστοιχη καταδίκη ενός ντόπιου, όμως η ιστορία είναι μια τυπική ιστορία διεκδίκησης. Η Φύση καλύπτει όλα τα κενά δίχως να ακολουθεί την ανθρώπινη ηθική και τα αγαθά άλλαζαν από ανέκαθεν κατόχους κατ' αυτό τον τρόπο... Στον αντίποδα, οι κοσμοπολίτικοι κλαυθμοί και οδυρμοί συνοδευόμενοι από αντικαπιταλιστικά συνθήματα κάθε φορά που σκοτώνονται λαθρομετανάστες, προκαλούν τη χλεύη κάθε νοήμονος πολίτη.

Γι αυτό και όταν ο ελλαδίτης Κοσμοπολίτης αποκαλεί τον Λαθρομετανάστη "αδερφό" του, δεν τον αναβαθμίζει ούτε τον προστατεύει, αλλά ουσιαστικά τον ικετεύει: ο Λαθρομετανάστης βιώνει αυτά στα οποία ο Κοσμοπολίτης πιστεύει, συν το γεγονός ότι ο Λαθρομετανάστης είναι αριθμητικώς πολύ ισχυρότερος του πρώτου. Ο Κοσμοπολίτης πασχίζει λοιπόν να ταυτιστεί με τον Λαθρομετανάστη, και δεν θα πέφταμε πολύ έξω αν λέγαμε ότι μέσω της ταυτίσεως αυτής προσδοκά μια λύτρωση θρησκευτικού τύπου: ο Λαθρομετανάστης ως τοτέμ και φυλαχτό του Κοσμοπολίτη...


* Τα περιβόητα 'ανθρώπινα δικαιώματα' έρχονται να καλύψουν την ασυνέπεια αυτής της συμπεριφοράς, εισηγούμενα την a priori απόδοση προνομίων με χορηγό και εγγυητή την ίδια την κοινωνία. Γι αυτό και τα 'ανθρώπινα δικαιώματα' πιστοποιούν την επικράτηση του κοσμοπολιτισμού επί του πολιτισμού.