9/10/20

Έγκλημα και Τιμωρία

 

 

Γίναμε φορείς και κομιστές χαμηλής νοημοσύνης.
Πήραμε στο λαιμό μας ακροατές δίχως το αίσθημα της ευθύνης.
Είπαμε λόγια που κάνανε μόδα τα ναρκωτικά και τα όπλα.
Φέραμε τη διαφθορά απ' τη πίσω πόρτα.
Διαδώσαμε τις ψυχοτρόπες ουσίες στις μικρές ηλικίες.
Είχαμε ως ινδάλματα εγκληματίες.
Εισάγαμε αλλότρια δεινά σ' ελληνικές συνοικίες
στα πρότυπα μιας κοινωνίας δίχως αξίες.
Πορευόμασταν μες το σκοτάδι τυφλό κοπάδι
αντιγράφοντας κάθε ελάττωμα, κάθε ψεγάδι.
Πήραμε κι εμείς μέρος σε βέβηλα ήθη και έθιμα.
Τώρα η μουσική μας φέρει ως έμβλημα το έγκλημα.

 -Terror X Crew

 

Η δικαστική παράσταση της υπόθεσης Παναθηναϊκάκια έλαβε αυτές τις ημέρες τέλος και οι υπάλληλοι που έπαιζαν τους δικαστές συμμορφώθηκαν προς τις άνωθεν, κάτωθεν και αριστεροδεξιόθεν συνεχείς υποδείξεις, πιέσεις, νουθεσίες, παραινέσεις και ποδηγεσίες, βγάζοντας μια απόφαση-όνειδος ακόμα και για τα δεδομένα της κωμικοτραγικής μπανανίας του Ελλαδιστάν. Μια δίκη που ξεκίνησε στα πρότυπα του άρον-άρον σταύρωσον αυτόν, ή κατά πρωθυπουργό Σαμαρά "Πες του ψηλού να τους γαμήσει", ολοκλήρωσε χθες τον σκοπό της: την επισημοποίηση της Χρυσής Αυγής ως 'εγκληματικής οργάνωσης' και των υπευθύνων του κόμματος ως καταδίκων εγκληματιών.

Τώρα, μπορεί οι Χρυσαυγίτες να είναι επισήμως εγκληματίες, αλλά εμείς οι δημοκρατικοί δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε την πολύτιμη συνεισφορά τους στην ολοκληρωτική καταστροφή κάθε επίφασης δημοκρατικότητας, τόσο στην γενέτειρα της Δημοκρατίας, όσο και γενικότερα στους σύγχρονους κοινοβουλευτισμούς. Παρόμοιες πολιτικές διώξεις εθνικιστικών κομμάτων ή οργανώσεων εξελίσσονται σε Ευρωπαϊκές χώρες όπως Αυστρία και Γερμανία, όμως η πρωτιά ανήκει στη ΧΑ. Χάρη στη ΧΑ διαλύθηκε η ψευδαίσθηση του τεκμηρίου της αθωότητας και η παραίσθηση της διάκρισης των εξουσιών. Διαμέσου της ΧΑ ακυρώθηκαν οι θεμελιώδεις αρχές της ισηγορίας, ισονομίας και ισοπολιτείας. Μετά από αυτήν, ο κοινοβουλευτισμός απώλεσε το προσωπείο της πολυφωνίας και της προστασίας των μειονοτήτων. Δέκα 'παλικάρια της φακής', όπως τους λένε, από τις φτωχογειτονιές και τα προάστια, ήταν αρκετά για να γίνει πασίδηλος, όπως δεν είχε γίνει ξανά, ο λεκές στο κουστούμι της ελλαδικής πολιτικής σκηνής. Ο δε κακόμοιρος θεσμός της Δικαιοσύνης, απέμεινε με το εσώρουχο των 'κοινωνικών συσχετισμών' (δηλαδή συσχετισμών επιρροής και ισχύος) και της 'λαϊκής ετυμηγορίας' (δηλαδή αριστερής ηγεμονίας). Πλέον το μόνο που διαφοροποιεί ένα ελλαδικό δικαστήριο από ένα σοβιετικό, είναι ότι το πρώτο χρειάζεται 5 χρόνια παραπάνω για να καταδικάσει τους αντιφρονούντες. Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Σήμερα η Χρυσή Αυγή, αύριο κάποιος άλλος. Το κατεστημένο αποφασίζει ποιός.