Ο Μεγάλος Λευκός Φλόκος

 

Λέγεται ότι η Ιστορία γράφεται όταν κανείς δεν διαβάζει και παίζεται όταν κανείς δεν παρακολουθεί. 

Κάπως έτσι μάλλον προέκυψε και ο ανύποπτος χρόνος όταν οι Μουσουλμάνοι των ΗΠΑ έκαναν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά στην πασαρέλα προεκλογικής συγκέντρωσης του Τραμπ. Απηυδισμένοι και αηδιασμένοι από τον Μπάϊντεν και το κόμμα του γαϊδάρου, το οποίο μέχρι πρότινος υποστήριζαν σε ποσοστά της τάξεως του 80% και το οποίο τους ανταπέδωσε τη χάρη καλύπτοντας το Ισραήλ για να ρίξει στην Παλαιστίνη 85 χιλιάδες τόνους από βόμβες, αποφάσισαν να κάνουν το σάλτο μορτάλε. Ο δε Τραμπ έψαχνε αγωνιωδώς για ψηφαλάκια και, ως γνωστόν, σε τέτοιες συγκυρίες κηρύσσει και υπόσχεται ακριβώς αυτά που θέλει να ακούσει ο κακόμοιρος λαός. Οπότε τους υποσχέθηκε ειρήνη καταρχήν, αλλά γιατί όχι και ένα ψιλοτσάκισμα στο woke - εξάλλου οι Μουσουλμάνοι δεν θα το ήθελαν λιγότερο από ότι όλη η υπόλοιπη υφήλιος.

Μήνυμα προς Εβραίους

 

 

Μετά τον Κασιδιάρη και τον Σκαλούμπακα, του οποίου πρώτου το μήνυμα ήταν "Οι αριστεροί φίλοι σας σας πρόδωσαν, εμείς πάντως όχι" και του δευτέρου "Καλά τα πάτε, συνεχίστε", θέλω να στείλω και το δικό μου μήνυμα στους Εβραίους - και συγκεκριμένα στην Ντανιέλα Βέϊς. Αυτό το μήνυμα έχει μόνο μια διάσταση, την σατιρική.

 

Ντανιέλα Βέϊς. Καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε ανοιχτή επικοινωνία με τον Γιαχβέ, ο οποίος έρχεται στα όνειρά σου και σου υπόσχεται όλη την γη που απλώνεται εμπρός σου. Σε κατανοώ. Θέλεις γη, έδαφος, χώρο να απλώσεις την αράδα σου. Εμείς λοιπόν, οι παλιοί σας φίλοι, προσφερόμαστε να σας δώσουμε την χερσόνησο της Πελοποννήσου ώστε να έρθετε να μείνετε εδώ, δίπλα μας, και να αφήσετε τον κοσμάκη εκεί κάτω ήσυχο. Τι λες;

Η Βιντάντ της Γάζας

 

 

Στην αδερφή ψυχή μου και την κόρη του οφθαλμού μου, στον 'άνθρωπο του Έθνους', στο αριστερό δάχτυλο του οποίου κατοικεί η δική μου βέρα. Στον Ντέιφ. Αποθησαύρισα κάθε μας συνάντηση, και έζησα μαζί σου μια ζωή χαράς μετά από χρόνια δακρύων.
Για πρώτη φορά στα χρονικά, μια ιστορία αγάπης θα ειπωθεί την ημέρα που πεθαίνει ένας από τους πρωταγωνιστές της και, ευτυχώς για εμένα, είμαι η γυναίκα που σκοτώθηκε ώστε ο άντρας της να ζήσει, και να συνεχίσει να ηγείται του στρατού του, και να χτίζει το στρατιωτικό του οπλοστάσιο. Δεν μπορούσα να μην το κάνω, αφού μαζί του έζησα σαν βασίλισσα για χρόνια - αν και ο τρόπος ζωής μας ήταν διαφορετικός αφού βρισκόμασταν συνεχώς εν κινήσει.
Σήμερα, το όνομά μου και το δικό σου, Μοχάμεντ Ντιάμπ Αλ-Ντέιφ, μπορούν να ανακοινωθούν δημοσίως, δίπλα δίπλα, για να τα ακούσει όλος ο κόσμος και να μας στρώσουν το κόκκινο χαλί. Τα αληθινά αστέρια δεν ανήκουν στον ουρανό αλλά στις σήραγγες, όπου τα 'κρυμμένα' αστέρια διαβιούν - όμως έρχεται μια στιγμή που και αυτά φωτίζονται και οι άνθρωποι του κόσμου βλέπουν επιτέλους το όμορφο λαμπύρισμά τους.
Ξέρω ότι βιάζεσαι λόγω των χρονικών περιορισμών και της αβεβαιότητας των σκοτεινών αυτών ωρών, αλλά η ήρεμη, ήσυχη και συγκρατημένη γυναίκα σου λαχταρά τον 'μεγαλύτερο εχθρό του μεγαλύτερου εχθρού μας' να διαβάσει την φλυαρία της Βιντάντ του. Μήπως δεν είμαι κι εγώ ένας ανώνυμος 'στρατιώτης' σου, όπως όλοι οι στρατιώτες των Κασσάμ;
Έλα, κάτσε λίγο δίπλα μου για τελευταία φορά με τη στρατιωτική σου στολή. Είσαι πιο όμορφος με τη στολή σου από όσο νομίζεις. πιο όμορφος απ' ό,τι αν φορούσες λευκό πουκάμισο και κόκκινη γραβάτα, όπως κάνουν οι πολιτικοί, και τα πρόσωπα με την επιρροή. Άσε την μυρωδιά του 'ιδρώτα της μάχης' να αναβλύσει από εσένα, ένα άρωμα με το σήμα του Ντέιφ. Άσε τις ευωδιές των γαλλικών αρωμάτων και των ανθών του γιασεμιού να υστερούν στη σύγκριση.

Σιωνισμός Δεξιά, Ισλάμ Αριστερά

  

Η λαϊκή θρησκεία της Αμερικής

Οι χριστιανοί πάντοτε αρέσκονταν να αυτο-επιβεβαιώνονται μέσα από κυριολεκτικές ερμηνείες των ελληνικών μύθων, προσπαθώντας να αποδείξουν το πόσο κατώτεροι ήταν αυτοί από το εβραϊκό φολκλόρ. Η συνήθεια όμως, όπως λέγεται, έγινε κάποτε λατρεία και έτσι, η εμφάνιση των χριστιανών εκείνων που θα ερμήνευαν κυριολεκτικώς και τις δικές τους γραφές, ήρθε αναπόφευκτα. Φυσικά αποκηρύχτηκαν ως αιρετικοί από τους παλαιότερους - αυτούς που είχαν καταλάβει ότι, αφενός το να προφητεύουν συνεχώς μια συντέλεια του κόσμου που δεν ερχόταν ποτέ έβλαπτε σοβαρά την αξιοπιστία τους και, αφετέρου, ότι από την στιγμή που η Εκκλησία τους διαφέντευε τον κόσμο, τότε η συντέλειά του δεν συνέφερε επ' ουδενί... Όμως οι αφορισμοί δεν σταμάτησαν κανέναν από το να ερμηνεύει το μέλλον της ανθρωπότητας μέσα από τις νύξεις και τα μισόλογα διάφορων απλοϊκών, αναλφάβητων και ημίτρελων Εβραίων που περιφέρονταν στον υπόκοσμο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Ερμηνεύοντας λοιπόν τις ερμηνείες, ο εβραϊσμός έφερε την ορθοδοξία, η ορθοδοξία έφερε τον καθολικισμό, ο καθολικισμός έφερε τον προτεσταντισμό, ο προτεσταντισμός τον αγγλικανισμό, ο αγγλικανισμός τον μεθοδισμό και τον πουριτανισμό, ο πουριτανισμός τον ευαγγελικισμό και τελικά, κλείνοντας ο κύκλος της βλακείας, ο ευαγγελικισμός έφερε τον χριστιανικό σιωνισμό - όπου σιωνισμός, ο εβραϊσμός με όπλο, σακίδιο και στολή εκστρατείας. Έτσι, η κοσμοθεωρία που εγκαινίασε την μεγάλη εποχή της χυδαιότητας, αντιλαμβανόμενη το θείο ως έναν ζηλότυπο και δυνάστη γέρο που μια το 'παίζει οπλαρχηγός και μια κτηματομεσίτης, αφού χάθηκε περιπλανώμενη στα αφιλόξενα προς αυτή μέρη της θεολογικής αλληγορίας, γύρισε πίσω στον ξερό και άνυδρο τόπο της - και έφτιαξε το νέο της golem με υλικό τον Αμερικάνο καταναλωτή.

 

Δύο golems, στρατιωτικό και πολιτικό και στα δεξιά ο επικυρίαρχος. Edmund Allenby, ο χρήσιμος-ηλίθιος
στρατάνθρωπος που κατέκτησε την Ιερουσαλήμ. Arthur Balfour, ο χυδαίος και σωβινιστής αριστοκράτης
που χάρισε την Παλαιστίνη. Herbert Samuel, ο πρώτος κυβερνήτης, παντρεύτηκε την πρώτη του ξαδέλφη
για να μην αραιωθεί το περιούσιο αίμα.

Καββαδίας και Ελευθερίου

Ο Καββαδίας, ένας άνθρωπος τετράγωνος, που η ζωή αφήνει επάνω του ροδιές και μπαντιλίκια. Κρατάει το τσιγάρο σα να είναι μάσκα οξυγόνου σε εντατική, ρουφώντας καθώς μιλάει με ανακάτωμα στίχων και λέξεων. Φοράει τη γραβάτα διεκδικώντας τον τίτλο του γηγενούς, νομοταγούς πολίτη για χάρη της κάμερας, μην μπορώντας ωστόσο να κρύψει το περιπλάνημα του βλέμματος που σημαδεύει τους διαχυτικούς, τους παλαβούς και ονειροπαρμένους.
Ο Ελευθερίου, ένα ανθρωπάκι που φοράει το πουκάμισο κουμπωμένο στο λαιμό αλλά έξω από το παντελόνι, τα γυαλιά του εκ γενετής φύτουλα μπροστά από βλέμμα συμβατικά ευχάριστο και βαρετό, και μάτια που είναι μικροσκόπια λέξεων, που κάθεται στην καρέκλα με τον ειδικό τρόπο του άντρα που δεν έχει ιδρώσει στη ζωή του.

Διαφορές μεταξύ του Χριστιανικού και του Παραδοσιακού έθους

 

 

Ανώτερο ιδανικό
Χριστιανισμός : αγάπη
Παράδοση : ευγνωμοσύνη

 

 Πρώτη συμφορά
Χριστιανισμός : ανυπακοή
Παράδοση : απολησμόνηση

 

Οδός προς την εξιλέωση
Χριστιανισμός : συγχώρεση
Παράδοση : αποκατάσταση

 

 

 

Επανάσταση

 

 

ἐπαν + ίστημι (ἱστάω, στᾰτίζω)

Ανεγείρω εκ νέου, Ξαναστήνω

Τρελός

Ένα δευτεριάτικο πρωινό ο 25χρονος Αμερικάνος Aaron Bushnell βάζει τη στρατιωτική του στολή, παίρνει τον αναπτήρα του, γεμίζει ένα παγούρι με βενζίνη και ξεκινάει για την Ισραηλινή πρεσβεία στην Ουάσινγκτον. Στα λίγα τελευταία μέτρα πριν φτάσει από έξω, ανοίγει την κάμερα στο κινητό του, αιτιολογεί λιτά την πράξη του και αφού στήσει το τηλέφωνο σε κάποιο τρίποδα, λούζεται με τη βενζίνη, βάζει το καπέλο του ως σωστός στρατιώτης και αυτοπυρπολείται, κραυγάζοντας "Ελεύθερη Παλαιστίνη". Το μεταλλικό παγούρι που κυλάει στην άσφαλτο ηχεί αντί κάποιου ιδεατού εμβατηρίου, τονίζοντας το άδοξο της σκηνής αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Αναστατωμένοι φρουροί από τα γύρω φυλάκια τρέχουν στο σημείο με τα όπλα τους προτεταμένα στον νεαρό που καίγεται, φωνάζοντάς του να πέσει κάτω, σκοπεύοντας ίσως να τον συλλάβουν συμφώνως προς τη διαδικασία. Και ο νεαρός πέφτει, έχοντας πια γίνει μια φλεγόμενη μάζα από ύφασμα και σάρκα - μέχρι να φτάσουν οι πρώτοι πυροσβεστήρες είναι αργά. Στο νοσοκομείο θα διαπιστωθεί ο θάνατός του.