Άγιος Βάϊκινγκ έρχεται

Από το λόφο έως τη λίμνη

Σοβαρό κράτος vs. επαρχία ραγιάδων

Εξήλθαμε του καλοκαιριού των λαθρομεταναστών και των κεφαλαιακών ελέγχων, όπου το μέχρι πρότινος ακροαριστερό bloc/μπουλούκ του Σύριζα ανέλαβε το επίχρυσο σκήπτρο του ευρωζήτουλα και του κοτζάμπαση, κραδαίνοντάς το πολύ πιο επιδέξια και αποτελεσματικά από ότι θα μπορούσαν ποτέ οι μεγαλοαστοί φιλελέδες της μασονοδεξιάς. Γεγονός κατά πολλούς ενδεικτικό του ότι, στο ελλαδιστάν, το σοσιαλιστικό κουτόχορτο ανέτρεφε από ανέκαθεν τα παχύτερα αμνοερίφια όπως επίσης ότι ο ραγιαδισμός φοριέται καλύτερα από την ακροαριστερά, παρά από την κεντροδεξιά. Σήμερα, με τη χώρα να έχει de jure ανακηρυχθεί σε νο1 ευρωκαπηλειό κυριολεκτικά για τον κάθε λαθροτυχοδιώκτη Ασίας και Αφρικής, και αφού προλάβαμε να δούμε μια απίθανη Μούμια του Μάη ως πολιτικό προϊστάμενο διαχείρισης του φαινομένου, ας συγκρίνουμε για μια ακόμη φορά δύο ολότελα άνισα μεγέθη: την επαρχία των ραγιάδων που βλέπουμε γύρω μας, με το κυρίαρχο και σοβαρό κράτος. Ελλάδα και Αγγλία.

Διασώζοντας τον επαγγελματισμό των Charlie Hebdo

Baywatching the professionalism of Charlie Hebdo

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Το παρακάτω κείμενο που αναδημοσιεύεται από το πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιο του Λευτέρη Πανούση, εξετάζει και μελετά μια ουσιαστική, θεμελιώδη αλλά εντελώς παραμελημένη και θαμμένη πτυχή της τρέχουσας και διαδεδομένης πολιτικής ηθικής (ελλαδικής και όχι μόνο), η οποία αφορά τη σχέση αριστεράς και χριστιανισμού. Μια πτυχή στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί στο παρόν ιστολόγιο και θα το ξανακάνουμε αναλυτικότερα στο μέλλον.

Διάλογος με έναν ανάρχα, μέρος 1ο

Ο διάλογος με έναν ανάρχα είναι ένας υπαρκτός διαδικτυακός και ανοιχτός διάλογος που έλαβε χώρα σχετικά πρόσφατα. Για το δίκαιον του πράγματος, οφείλω να αποσαφηνίσω ότι ο συνομιλητής μου δεν χαρακτήρισε τον εαυτό του ακριβώς αναρχικό, υιοθετώντας την αφηρημένη έννοια του 'αντιφασίστα' ή την αμφιλεγόμενη της 'ελεύθερης φωνής'. Αναρχικό και μάλιστα ανάρχα συγκεκριμένα επέλεξα να τον χαρακτηρίσω εγώ, επειδή αφενός οι απόψεις του είναι τυπικές του χώρου της ελλαδικής μεταπολιτευτικής ακροαριστεράς και αφετέρου, τόσο πολύ εκπεφρασμένες και προβεβλημένες, που πλέον οφείλουν να μας εξοικονομούν γράμματα.

Μια τελευταία πράξη θάρρους

Le dernier geste de courage

Et puis cesse l'esclavage

H. P. Lovecraft - Hellas

Η Ελληνική θρησκεία απέναντι στην πόζα

Μια από  τις περισσότερο θεμελιώδεις αντινομίες μεταξύ του μοντερνικού κόσμου και του κόσμου της παράδοσης, έγκειται στην αντιμετώπιση του φαίνεσθαι και τη θέση της εικόνας και της εντύπωσης. Από την πλευρά μας είμαστε οι Αρχαιόπληκτοι, οι Δωδεκαθεϊστές και οι Προγονολάτρες. Είμαστε πρεσβευτές ενός κόσμου πολύ λιγότερο εντυπωσιακού και απείρως πιο ουσιαστικού, όπου η αποτύπωση του στιγμιοτύπου προέκυπτε μονάχα ως έργο της υψηλής τέχνης και όπου το αθέατο και το θεατό αποτελούσαν όψεις ενός όλου, με συνολική επίδραση στην ύλη και την πραγματικότητα. Η εμπέδωση του βασικού αυτού γεγονότος είναι πρωταρχικής σημασίας για κάθε Έλληνα εθνικό και παραδοσιοκράτη, και η μη-κατανόησή του οδηγεί στην ασυνέπεια, τη φάρσα και την αυτοακύρωση. Σε έναν μοντερνικό κόσμο που αντιλαμβάνεται το επικοινωνιακόν και το ελκυστικόν μέσα από τη διάδοση και επικράτηση του φαίνεσθαι εις βάρος του είναι, κάθε δικός μας προσεταιρισμός αυτών των αρχών είναι καταστροφικός, μια από τις εμφατικότερες παραδοχές ήττας που θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Περί δημοψηφίσματος

Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, οι ήττες και οι συμφορές, εξ ορισμού, δεν μας βρίσκουν έτοιμους ούτε προετοιμασμένους. Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, τέτοιες καταστάσεις μας προλαβαίνουν και εμείς μπορούμε μόνο να αντεπεξέλθουμε με μια μη-ιδανική και μη-πρέπουσα, αλλά κατά προσέγγιση υπολογισμένη γκάμα κινήσεων και επιλογών.

Η ωμή πραγματικότητα υπαγορεύει ότι σήμερα, στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, εθνικά ενσυνείδητοι Έλληνες είναι λιγότεροι από 10 άνθρωποι στους 100. Αυτή είναι η ήττα που οφείλουμε να διαχειριστούμε. Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα επωφελές για εμάς σενάριο. Αυτό που υπάρχει είναι η δυνατότητα να επιλέξουμε το λιγότερο επιζήμιο σενάριο. Ας εξετάσουμε τις επιλογές μας.

Καλοκαιρινό Heavy Metal

Ισχύς και Ειλικρίνεια, μέρος 3ο

Ισχύς και Ειλικρίνεια, μέρος 2ο

Ισχύς και Ειλικρίνεια, μέρος 1ο

Επί κιναιδόχαρτου κρεμάμενη

Κατανοούμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αριστεροί στην προσπάθειά τους να αποχαυνώσουν τους ιθαγενείς, αλλά στην περίπτωση της αποποινικοποίησης έφτασαν με μια ή δύο γενιές καθυστέρηση. Τα περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα είναι πλέον καμμένα, οι προλετάριοι συνήθισαν τα αλβανικά κατσαριδοκτόνα και οι αστοί προμηθεύονται τις HID λάμπες τους από το amazon. Δεν μπορεί να αποποινικοποιηθεί κάτι που είναι προ πολλού de facto νομιμοποιημένο. Παράλληλα, το να πείσεις ότι το ευ ζειν στη χωματερή του μοντερνικού σου κόσμου είναι εφικτό μέσω 'εναλλακτικών' οδών, παραμένει μια αμφίβολη υπόθεση.

Στα αριστερά της παιδοκτονίας

Με αφορμή την πρόσφατη περίπτωση παιδοκτονίας, και ανάμεσα σε Τατιάνες και Νικολούλες που ξαναβρήκαν τη χαμένη ακροαματικότητα, οι απολογητές της λαθρομετανάστευσης πετάχτηκαν να μας υπενθυμίσουν ότι παιδοκτόνοι υπάρχουν παντού. Όντως παιδοκτόνοι υπάρχουν παντού, όμως η λαθρομετανάστευση φέρνει κοντά σε εμάς περισσότερο από το αποκαλούμενο σκληρό έγκλημα που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε συμβεί σε άλλες χώρες και για το οποίο δεν θα μαθαίναμε τίποτα. Πόσοι από εμάς γνωρίζουν το παραμικρό για τις τρεις ή τέσσερις παιδοκτονίες που λαμβάνουν χώρα καθημερινά στις Η.Π.Α;

Ύμνοι της Χαμένης Γενιάς

Ιωνία

Καθώς τους καίριους οιωνούς φωτίζει η κάθε αυγή
του καιροδείχτη πετεινού πάνω απ' την καμινάδα,
μοιάζεις απρόσιτη θεά πανίερη μάνα γη,
εσύ του ονείρου μου όνειρο πατρίδα μου Ελλάδα.
Μα καθώς τούτη η μαγική, κατάλοιπο του ονείρου,
εικόνα, ξεθωριάζει εμπρός στη σάρκινη πυγμή,
νοιώθω δειλά ν' απλώνεται στην κόγχη ενός απείρου,
ξέσπασμα οργής, μιαν έκταση στου χρόνου τη ρωγμή.
Κι' είν' αίμα και νερό μαζί και χώμα. Μια οιμωγή
από μια χώρα αλύτρωτη, μια πικραμένη γη...

Οδυσσεύς Πατεράκης

Μυρίων κατάβασις

Anxiety

Και εγένετο Σαμαρέικα

Εθνική αφύπνιση επί της Αυτοκρατορικής κλίνης

Λαθρομετανάστης vs. Κοσμοπολίτης

Εμείς οι εθνικοί θεωρούμε τους απάτριδες κοσμοπολίτες, τους ελλαδίτες ειδικότερα, πολύ χειρότερους των λαθρομεταναστών. Αλλά και οι ίδιοι οι κοσμοπολίτες θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ κατώτερους των λαθρομεταναστών σε μια σειρά από βασικές συμπεριφορές. Παρακάτω σταχυολογούνται κάποια τέτοια παραδείγματα:

Μέλκορ και Ανγκόλιαντ

Ωδές μιας Παγανίστριας

Πράξη Πίστης

Jihad στο Παρίσι

Οι λασπομαχίες προσέφεραν από ανέκαθεν τέρψη στο φιλοθεάμον κοινό. Όμως, στην εποχή του κοσμοπολιτισμού και σε μια πρώην αυτοκρατορία όπως η Γαλλία, οι λασπομαχίες αδυνατούν πλέον να προκαλέσουν την επιθυμητή διέγερση. Έντυποι οχετοί ευρείας κυκλοφορίας έχουν αναλάβει να φέρουν το έργο εις πέρας. Οχετοί στους οποίους, η απόσταση από την κριτική μέχρι τη σάτιρα και από εκεί μέχρι τον κιναιδισμό, ισούται με την απόσταση από την πλουραλιστική μέχρι την άκρα αριστερά.

Ούτε μισό καρότο δρόμος.

Η Ποίηση και οι Θεοί